Schotland update 2: vrijwilligerswerk en bezoek uit Nederland

Daar ben ik weer met een update over hoe het me allemaal vergaat in Aberdeen, Schotland. Om maar gelijk even met een cliché met de deur in huis te vallen: het is echt belachelijk hoe snel de tijd gaat. Ik ben nog maar een maand hier in Aberdeen! Maar ik zal niet te hard van stapel lopen en eerst eens vertellen wat ik de afgelopen tijd allemaal gedaan heb.



Ten eerste iets wat ik even kwijt moet: kunnen we allemaal even stoppen met het stereotyperen van het weer in Schotland? Ik ging hierheen en ik verwachtte helse kou en regen, maar ik kan met zekerheid zeggen dat het weer hier echt beter is dan in Nederland. Ja, beter ja, dat lees je goed. Het regent hier af en toe wel maar het is nog geen enkele keer onder de zes graden geweest en ik heb nog nooit een herfst meegemaakt met zoveel strakblauwe luchten. Het schijnt wel dat dat komt doordat Aberdeen aan de zee ligt en de rest van Schotland zal dan wel wat slechter zijn, maar je hoort mij echt niet klagen.

Ik ben de afgelopen tijd uiteraard nog een paar keer naar de zee gegaan. Helaas niet zo vaak als ik zou willen en ik heb dus nog steeds geen zonsopgang gezien. Dat staat zeker wel op mijn lijst van dingen die ik nog wil doen en zien hier. Wat ik wel al heb gezien, zijn zeehonden! Zo bijzonder dat ik die hier gewoon twee keer in het wild heb gezien. Eentje zag ik bij de monding van de rivier in de zee en eentje zag ik richting de campus in de rivier. Ik verwachtte totaal niet dat ze zo ver de rivier op zouden zwemmen maar misschien wou deze even zijn benen strekken haha.

Wat ik ook van mijn lijstje kan afstrepen is Halloween vieren! Dat wou ik echt graag een keer doen. Ik weet dat het tegenwoordig ook in Nederland een ding aan het worden is, maar hier vieren ze het echt behoorlijk groot. Ik ging als Wonder Woman en het was echt leuk om iedereens kostuum te bewonderen!

Op de universiteit gaat alles wel zijn gangetje en ik heb daar verder niet zo veel spannends over te vertellen. Wat wel leuk is, is dat ik vrijwilligerswerk doe voor de universiteit. Misschien niet gelijk het soort werk waar je aan denkt bij dat woord, want ik maak namelijk kookvideo's voor de duurzaamheidscommissie! Inmiddels heb ik er al drie gemaakt en ik vind het zo onwijs leuk om te doen. Lekker enthousiast babbelen over koken, dat is natuurlijk wat ik het leukste vind om te doen. Er staat helaas nog niks online omdat het editen nogal traag gaat (en dat is een understatement) maar ik laat het weten zodra er iets online komt. Hierdoor ben ik er ook weer achter gekomen hoe tof ik het vind om filmpjes te maken. Ik ben dan ook van plan om video's te maken voor een Nederlands Youtube kanaal. Hoe en wat, dat laat ik dan uiteraard allemaal weten.

Ik heb dus heel veel gekookt en gebakken de afgelopen tijd. Niet alleen voor die filmpjes maar natuurlijk ook voor mijn eigen blog, en gewoon omdat ik ook moet eten. Een aantal lekkere dingen die ik heb gemaakt de afgelopen tijd zijn onder andere gevulde speculaas, hummus bowls, pompoensoep, bananenbrood, sticky toffee pudding, auberginestoofpot en pizza from scratch. En aangezien ik nostalgisch werd, ging ik ook maar erwtensoep maken. Ik merk dat ik hier bomvol inspiratie zit en dat bevalt me heel goed. Ik heb het gevoel dat ik eindelijk meer een idee krijg over waar ik heen wil met mijn blog en passie voor koken en bakken.

Het is niet alleen maar zonneschijn hoor, begrijp me goed (letterlijk en figuurlijk). Het moeilijkste van niet meer in Nederland zijn vind ik weg zijn van mijn familie en vrienden. Het is niet eens zozeer dat ik ze heel erg mis, dat is natuurlijk ook het geval, maar ik vind het zelf lastig dat ik geen mensen om me heen heb die ik langere tijd ken. Waarmee je gewoon over ditjes en datjes kan praten en aan een half woord genoeg hebt. Uiteraard leer ik hier ook nieuwe vrienden kennen, maar je merkt pas echt met wie je mist als je een tijdje weg bent. Gelukkig bel ik veel met het thuisfront en dat is dan ook heel fijn. En het werkt natuurlijk ook de andere kant op: ik heb hier ook mensen leren kennen die ik erg ga missen.

Over het thuisfront gesproken: die kwamen op bezoek! Een paar weken terug kwamen mijn moeder en zusje langs en vorige week was mijn zus aan de beurt. Ik vond het zo fijn dat ze langs kwamen om gewoon even te kletsen. Niet per se om bij te praten, want de belangrijke dingen vertel je toch wel over de telefoon, maar om gewoon even samen te zijn. Ik kan het bijvoorbeeld heel erg waarderen om even tv te kijken of een spelletje te spelen. Uiteraard heb ik ook voor gids gespeeld en ze de stad laten zien. Met mijn moeder en zusje ging ik opnieuw naar Dunnottar Castle, deze keer alleen niet op de fiets haha (zie mijn vorige verslag). Met mijn zus struinde ik de stad rond voor de leukste tweedehandsboeken en gingen we ook uiteten bij Foodstory's, dé vegan hotspot van de stad. We namen beide de hot pot met aubergine en kikkererwten, die echt belachelijk lekker was. Het was ontzettend fijn om mijn familie op bezoek te hebben en ik ben dan ook erg dankbaar dat ik deze mooie stad aan hun kon laten zien.

Zoals ik hierboven zei, ben ik nog maar een maand hier. Ik heb over twee weken de laatste deadlines en dan heb ik rustig de tijd om afscheid te nemen van iedereen. Daarna ga ik een paar weken reizen door Schotland om vervolgens weer naar huis te gaan. Ik ben van plan de aankomende weken nog even goed te genieten van deze fijne stad!